หาหนทาง รวย

ผมเริ่มต้นปีใหม่ด้วยความรู้สึกกระชับกระเฉง อยากร่ำรวย
    ตอนนี้ผมมีทุนจดทะเบียนความรวย อยุ่ 2600 บาท

ผมมีเงินเท่านี้จริง เงินนี้ รวมถึงค่าอาหารแม่ เเละผมกลับน้องด้วยนะ 2600  นั่นนะ จนจริงไม่ได้จนปลอม

ใช่ ผมสงสัยมาตลอด ตามสื่อต่างที่ตีพิมพ์ ว่าคนรวย ด้วยเงิน สามร้อย บาท สองพัน สองหมื่น เขารวยกันได้  ผมอยากพิสูทจ์ว่า มันทำได้จริงเหรอ
คนเราเมื่อมีความตั่งมั่นเเล้วมันน่าจะผ้านอุปสรรคไปได้ ผมเชื่ออย่างนั้นนะ  เเต่ความจริงเป็นอย่างไรผมไม่รู้ได้
ปัยหาคือ ผมจะเริ่มตรงใหน ผมคิดเเละเริ่มต้น อย่างนี้จริง ๆ ไม่มีเเผ่นงานล่วงหน้า คิดเเละทำเลย
ตอนนี้ในหัวมีอยู่หลายวิธี นะ
1. ขายเสื้อ สกรีน ในเน็ต
2.ทำสติคเกอร์ไลน์ ขาย( วาดเอาเอง )
3.ลงประกาศหางานให้ช่าง ทำบ้าน เมื่อเขาได้งานเราได้เปอร์เซ็น
4.สอนสกรีนเสื้อ........
  ตอนนี้คิดได้  เเค่นี้เเหละ
ตอนนั้ีเลือกอยู่ว่า จะทำ ข้อ1.หรือ ข้อ 2 ก่อนดี  ส่วนข้อ 4 นะทำอยู่เเล้ว เพียงเราต้องเพิ่ม การโฆษณา ให้มากขึ้นอีก   เพิ่มเพิ่มโอกาสในการหาเงิน

เริ่มตัน " คิดที่จะรวย " สักครั้งในชีวิต 1/1/59

ผมไม่เคย ที่จะมุ่งมั่นกับสิ่งไดเลย  ปล่อยชีวิตไปวัน มีอาชีพที่ไม่มั่นคง มีพอกินเเต่ไม่เหลือใช้ ไม่มีความฝัน ไม่มีเป้าหมาย ปล่อยชีวิตไปตามดวง ไม่เคยขัดขืนมัน มีกินก็กินไม่มีกินก็อด
ความคิดก่อนหน้านี้คื่ออย่างนั้นจริง ไม่มีอะไรเพิ่มขึ้น

ภาพปัจจุบัน

แถวบ้านเรียกลุง

   จนกระทั้งวันหนึ่ง  เมื่อ ไลน์ ได้รับความนิยม เเละมีสิ่งหนึ่งมันทำให้ผมอยากเปลี่ยนเเปลงตัวเอง
    ผู้หญิงคนหนึ่งครับ เธอเป็นเพื่อนสมัยเรียน ม ปลาย ที่โรงเรียนสมุทรปราการ  20  สิบปีที่เราไม่ได้เจอกััน เเต่ ไลน์กับนำเธอเเละผมกลับมาเจอกันอีกครั้ง ผมตื่นเต้นดีใจกับเธอมาก เธอยังจำผมได้ เธอยังเป้นเธอคนเดิม เเต่ สิ่งที่ต่างจากเดิมคือ  เธอรวย มากกกก ซึ่งถ้ามาเที่ยบกับผม ก็คงเหมือนดิน กับ ฟ้า
                                                                             

เธอคือ  ผู้หญิงคนนั้น

สวยเเละรวยมาก

เธอเก่ง สร้างเฐานะด้วยมือของเธอเอง

กับผม ทีอยู่ในช่วงตกต่ำที่สุดในชีวิต อยู่ในสภาพร่าง กายที่เเขนขาอ่อนเเรง เดินเหิน ได้ เต่ได้ไม่ไกล  ทำงานหนักไม่ได้ เหนื่อยง่าย เคยไปหาหมอ หมอให้ พารา ยา นวด มาทั้งทั้งที่ผมบอกว่า แขนขาผมอ่อนเเรงนะ ผมเจอเเต่หมอเหี้ย ๆๆ ผมก็เลยไม่ไปรักษา ต้องอมรับชะาตากรรม ที่เราต้องเป็นอย่างนีั
   และรอวันล้มลง  เเละหมดเเรงเดิน เท่าที่ผมคาดคะเน อย่างชช้า ก็คงไม่น่าเกิน 3 ปี อย่างเร็วอาจเป็นพรุ้งนี้
 เเต่ ก่อนที่จะถึงวันที่ผมล้มลงผมอยากทำในสิ่งที่ไม่เคยคิดจะทำมาก่อนเลยในชีวิต คือ คิดที่จะรวย สักครั้งในชีวิต  ทำได้เเค่ใหน  เเค่นั้น
ผมอยาก จะไปเจอเธอ สักครั้งหนึ่งในชีวิต อยากจะไปบอกว่าผมคิดถึงเธอเพียงไร